ΧΑΛΑΡΩΣΗ: ΤΟ ΟΧΗΜΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΜΕΤΑΦΕΡΕΙ ΣΤΟ ΥΠΟΣΥΝΕΙΔΗΤΟ. – ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ

Το να ζούμε με το νου και το σώμα σε χαλάρωση είναι η φυσική μας κατάσταση.

Είναι ο σημερινός τρόπος ζωής  που μας έχει κάνει να ξεχάσουμε αυτή την κατάσταση.

Εκείνοι που ζουν με το νου και το σώμα σε χαλάρωση έχουν το κλειδί για να είναι πιο υγιείς, να έχουν περισσότερη ζωτικότητα, να έχουν μεγαλύτερη αρμονία ανάμεσα στον νου και το σώμα.

Η κατάσταση του νου και η κατάσταση του σώματός μας συνδέονται.

Αν οι μύες είναι χαλαρωμένοι, τότε και ο νους μας είναι ήρεμος. Αν  ο νους είναι ανήσυχος, τότε βλέπουμε τα αποτελέσματά του και στο σώμα.

Κάθε δράση ξέρουμε ότι προέρχεται κυρίως από τον νου. Όταν ο νους δεχτεί ένα εξωτερικό ερέθισμα, που τον οδηγεί στο να δράσει,  αμέσως στέλνει ένα μήνυμα δια μέσου του νευρικού συστήματος στους μύες, και οι μύες μετατρέπουν αυτό το ερέθισμα, σε μηχανική ενέργεια, δηλαδή σε κίνηση.

Στην καθημερινή μας ζωή, στο άγχος και στη βιασύνη της σύγχρονης ζωής, ο νους μας δέχεται ερεθίσματα που μας κάνουν να είμαστε σε ετοιμότητα, σε επιφυλακή. Έτσι λοιπόν ξοδεύουμε πάρα πολύ μεγάλο μέρος από τη ζωής μας, ακόμα και στον ύπνο μας, σε μια κατάσταση έντασης.

Καθένας από μας, αν παρατηρήσει το σώμα του, θα βρει σημεία τέτοια που μαζεύει αυτή την ένταση. Άλλοι άνθρωποι έχουν σφιγμένο στομάχι, άλλοι έχουν ανασηκωμένους ώμους, άλλοι είναι σκυθρωποί. Αυτή λοιπόν η άσκοπη υπερένταση, προκαλεί ταλαιπωρία και κακή υγεία. Είναι μια τεράστια αφαίμαξη της ενέργειάς μας, που δημιουργεί υπερκόπωση.

Χαλάρωση σημαίνει να μην υπάρχει κανένας μυς σε ένταση χωρίς να υπάρχει συγκεκριμένος λόγος. Σημαίνει να μάθουμε να αφηνόμαστε αντί να σφίγγουμε το σώμα μας, χωρίς να υπάρχει αιτία. Να αναπνέουμε ήρεμα και βαθιά και να αφήνουμε όλες τις φυσιολογικές λειτουργίες απλά να συμβαίνουν.

Να έχει κυρίως τη δράση το παρασυμπαθητικό νευρικό σύστημα, το λεγόμενο φρένο του οργανισμού.

Στη διάρκεια της χαλάρωσης οι μύες χαλαρώνουν και τα αιμοφόρα αγγεία δεν πιέζονται και η ροή του αίματος αυξάνει στα μέρη εκείνα που η ένταση προηγουμένως τα περιόριζε.

Το γαλακτικό οξύ που συσσωρεύεται στην διάρκεια της κίνησης ή της μυϊκής έντασης, μαζί με  τις άλλες καματογόνες ουσίες, μεταβολίζεται και απομακρύνεται από τον οργανισμό στην διάρκεια της βαθιάς χαλάρωσης.

Το νευρικό σύστημα χαλαρώνει και αναζωογονείται και προετοιμάζεται για καλύτερη και πιο αποτελεσματική λειτουργία.

Ο νους μας ηρεμεί, καθαρίζει, αδειάζει και είναι σε θέση να λειτουργήσει πιο καθαρά, πιο αντικειμενικά, πιο δημιουργικά.

Υπάρχουν πέντε βασικοί τρόποι με τους οποίους μπορούμε να μάθουμε να χαλαρώνουμε. Η απλή βαθιά χαλάρωση, η χαλάρωση με σφιξίματα - χαλάρωση σε συγκεκριμένες περιοχές του σώματός μας, η χαλάρωση με μέτρημα, η χαλάρωση με την μέθοδο των αναπνοών και η χαλάρωση με την εξισορρόπηση δεξιάς και αριστερής πλευρά του σώματός μας.

Οι τεχνικές αυτές δεν είναι τίποτε άλλο από μέθοδοι οι οποίες σχεδιάστηκαν για να μας βοηθήσουν  να βρούμε αυτή την παλιά ικανότητα που είχαμε όταν ήμασταν πιο μικροί, να ηρεμούμε και να παραδινόμαστε σε μια κατάσταση βαθιάς και ειρηνικής ξεκούρασης.

Όπως μπορεί κάποιος να μάθει να  κάνει οτιδήποτε άλλο, όπως μπορεί να μάθει να ασχολείται με ένα άθλημα, να παίζει μπάσκετ ή να παίζει ένα μουσικό όργανο, να μαγειρεύει  ή να σηκώνει βάρη, μπορεί και να μάθει να χαλαρώνει το σώμα του. Είναι μια τεχνική όπως οποιαδήποτε άλλη τεχνική.

Η βαθιά χαλάρωση, είναι η ιδανική λύση για νευρικές εντάσεις και διάφορα ψυχοσωματικά προβλήματα.

Είναι πολύ καλή λύση για πονοκεφάλους, υπέρταση, προβλήματα στα νεφρά, μυϊκές κράμπες, πόνους στη μέση και σε περιπτώσεις άγχους και νευρολογικών προβλημάτων.

Η βαθιά χαλάρωση είναι ένας θαυμάσιος τρόπος να αναζωογονήσουμε ένα κουρασμένο σώμα. Έχει αποδειχτεί ότι 10 με 20 λεπτά βαθιάς χαλάρωσης ισοδυναμεί με δύο ώρες πολύ καλού ύπνου, από πλευράς ξεκούρασης.

Στη διάρκεια της χαλάρωσης, ο μεταβολισμός και η θερμοκρασία του σώματος πέφτουν , γι’ αυτό για να μην κρυώνουμε καλό θα ήταν να ήμασταν σκεπασμένοι.

Άλλοι βασικοί κανόνες που θα πρέπει να ακολουθήσουμε στην εξάσκησή μας στην χαλάρωση, είναι να είμαστε μόνοι στο δωμάτιο ώστε να μην μας ενοχλούν οι άλλοι και συγχρόνως να έχουμε απομονώσει διάφορες πηγές οι οποίες  μπορούν να μας δημιουργήσουν ένταση και  να μας βγάλουν έξω από την προσπάθειά μας, όπως παραδείγματος χάριν το τηλέφωνο.

Αν υποφέρουμε από υπόταση, μπορούμε να έχουμε τα πόδια μας πιο ψηλά από το υπόλοιπο σώμα, έτσι ώστε να πηγαίνει μεγαλύτερη ποσότητα αίματος στον εγκέφαλο. Επίσης στην αρχή δεν πρέπει να το παρακάνουμε με την χαλάρωση και να μην κάνουμε παραπάνω από 15 ή  το πολύ 20 λεπτά.

Η κλασσική στάση της χαλάρωσης, είναι η στάση της ύπτιας θέσης, ανάσκελα.

Η σπονδυλική στήλη, αποτελεί άξονα συμμετρίας του σώματος μας, ο αυχένας βρίσκεται στην προέκταση της σπονδυλικής στήλης, τα πόδια μας είναι ελαφριά ανοικτά με τα δάχτυλα προς τα έξω, τα χέρια μας είναι δίπλα από το σώμα σε μια γωνία περίπου 15 μοίρες και οι παλάμες να κοιτάζουν προς τα επάνω. Η στάση αυτή μας βοηθάει να χαλαρώσουμε καλύτερα. Όταν όμως δεν είναι δυνατόν να πάρουμε αυτή τη στάση μπορούμε να πάρουμε οποιαδήποτε στάση, μπορούμε να χαλαρώσουμε ακόμη και όταν βρισκόμαστε και μέσα στο λεωφορείο με τη τεχνική της στιγμιαίας χαλάρωσης. (Πηγαίνουμε την σκέψη μας στο σώμα μας και απομακρύνουμε τις εντάσεις που τυχόν έχουν μαζευτεί σε διάφορα μέρη του σώματός μας.)

Στη βαθιά χαλάρωση μπορούμε να κάνουμε πολλές εργασίες.

Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τη βαθιά χαλάρωση για αυτοθεραπεία.

Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τη βαθιά χαλάρωση για αυθυποβολή. Να υποβάλλουμε δηλαδή στον εαυτό μας μηνύματα, με τα οποία θέλουμε να διαμορφώσουνε μια ορισμένη στάση απέναντι στη ζωή, να δυναμώσουμε τον χαρακτήρα μας. Να δυναμώσουμε την αυτοπεποίθησή και την ηρεμία μας.

Μπορούμε στη βαθιά χαλάρωση να απελευθερωθούμε από παιδικά μας τραύματα, κάνοντας αναδρομή στην παιδική μας ηλικία.

Να κάνουμε την τεχνική της μεταρσίωσης της ενέργειας. Να αλλάξουμε τα αρνητικά μας συναισθήματα σε θετικά και αυτό που νοιώθουμε μέσα μας σαν ένταση, σαν αρνητική ενέργεια, να το μετατρέψουμε σε θετική ενέργεια οραματιζόμενοι να  διοχετεύουμε την ενέργεια αυτή κάπου αλλού δημιουργικά.

Μες στη βαθιά χαλάρωση μπορούμε να αναλύσουμε τα προβλήματα που υπάρχουν στη ζωή μας και να ψάξουμε να βρούμε το δώρο πίσω από το πρόβλημα. “Ουδέν κακόν αμιγές καλού” έλεγαν οι αρχαίοι Έλληνες. Έτσι μπορούμε να δούμε σε κάθε περίπτωση που μας πληγώνει, την οποία δεν μπορούμε να αλλάξουμε, ποιο είναι το καλό αυτό που μπορούμε να πάρουμε.

Μπορούμε μες στη βαθιά χαλάρωση να δώσουμε μορφή στα προβλήματα και να αγωνιστούμε ενάντια σ’ αυτά και να τα νικήσουμε.

Μπορούμε να κάνουμε ερωτήσεις και να πάρουμε απαντήσεις από τον ίδιο μας τον εαυτό, όταν αυτός βρίσκεται σε κατάσταση ηρεμίας και δημιουργικότητας, για τον τρόπο με τον οποίο θα δράσουμε σε μια υπόθεση που μας απασχολεί.

Μπορούμε μες στη βαθιά χαλάρωση να οραματιστούμε και να μετατρέψουμε τις αρνητικές σχέσεις που έχουμε στη ζωή μας, αν θέλουμε, σε σχέσεις αγάπης.

Τέλος με τη βοήθεια της βαθιάς χαλάρωσης,  μπορούμε να ελέγξουμε το νόμο της έλξης στη σκέψη. Μπορούμε να αντισταθούμε στις υποβολές του περιβάλλοντος.

 Ας δούμε τώρα πιο αναλυτικά  τους πέντε βασικούς δρόμους με τους οποίους μπορούμε να χαλαρώσουμε και με τους οποίους μπορούμε να επικοινωνήσουμε με το υποσυνείδητό μας.

 Πρώτος τρόπος είναι η απλή βαθιά χαλάρωση.

Αφού πάρουμε τη θέση της χαλάρωσης, αρχίζουμε να αναπνέουμε αργά και βαθιά και αφού το κάνουμε αυτό για ένα διάστημα, αρχίζουμε σιγά-σιγά να συγκεντρωνόμαστε στα διάφορα σημεία του σώματός μας, χαλαρώνοντας τα συνειδητά.

Μπορούμε να ξεκινήσουμε από τα δάχτυλα των ποδιών και απλά να συγκεντρωθούμε εκεί και να δούμε αν υπάρχει κάποια ένταση και αν υπάρχει να αφήσουμε αυτή την ένταση να απομακρυνθεί.

Από τα δάχτυλα των ποδιών, μπορούμε σιγά-σιγά να ανέβουμε στα πέλματα, στους αστραγάλους, στις γάμπες, στα γόνατα, στους μηρούς, στους γλουτούς, στην περιοχή της λεκάνης. Αυτό το κάνουμε αργά και με συγκέντρωση.

Μένουμε σε κάθε σημείο για αρκετό διάστημα, τόσο όσο χρειάζεται για να συνειδητοποιήσουμε ότι πραγματικά αυτό το σημείο του σώματός μας χαλαρώνει τελείως και δεν υπάρχει καμία ένταση.

Από κει και πέρα ανεβαίνουμε σιγά-σιγά στην κοιλιά, στη μέση, στην πλάτη, στο λαιμό, στον αυχένα, στους ώμους, κατεβαίνουμε στα χέρια, στις παλάμες και τα ακροδάχτυλα των χεριών μας.

Τέλος συγκεντρωνόμαστε στο πρόσωπό μας. Χαλαρώνουμε όλο το πίσω μέρος του κεφαλιού και κατόπιν το πρόσωπό μας. Το στόμα, τη γλώσσα, τα μάγουλα, τους κροτάφους, την περιοχή  γύρω-γύρω από τα μάτια, τα βλέφαρα και ιδιαίτερα την περιοχή ανάμεσα από τα φρύδια και το μέτωπο.

Κατόπιν συγκεντρωνόμαστε σε ολόκληρο το σώμα μας συγχρόνως, και το ελέγχουμε αν έχει χαλαρώσει, το νοιώθουμε ελαφρό, ήρεμο και ξεκούραστο,  γεμάτο ενέργεια και δυνατό.

Η δεύτερη μέθοδος είναι η χαλάρωση με σφιξίματα - χαλάρωση , σε απομονωμένες περιοχές του σώματός μας.

Αφού πάρουμε πάλι την θέση της βαθιάς χαλάρωσης, πηγαίνουμε σταδιακά, σιγά-σιγά στα διάφορα μέρη του σώματός μας, και αφού δημιουργούμε για 2 με 5 δευτερόλεπτα, ένταση σφίγγοντας συνειδητά τους μύες (συγχρόνως ελέγχουμε  όλο το υπόλοιπο σώμα μας να είναι χαλαρό) αφήνουμε στην συνέχεια τους ίδιους μύες να χαλαρώσουνε.

Με αυτό τον τρόπο αποκτούμε και μυϊκή συναρμογή, δηλαδή ελέγχουμε και μαθαίνουμε να δίνουμε εντολές σε απομονωμένες μυϊκές ομάδες, ενώ συγχρόνως να κρατούμε το υπόλοιπο σώμα μας χαλαρό.

Αυτό το κάνουμε σταδιακά σε όλο μας το σώμα, ξεκινώντας σταδιακά από τα δάχτυλα του δεξιού ή του αριστερού ποδιού, συνεχίζουμε με τη γάμπα του ίδιου ποδιού και συνεχίζουμε μέχρι να ολοκληρώσουμε με ολόκληρο το σώμα μας.

Αυτή η μέθοδος σφίξιμο - χαλάρωση είναι ιδανική για αρχάριους.

Ο ασκούμενος συνειδητοποιεί τη διαφορά ανάμεσα σε ένα σφιχτό από ένα χαλαρό μυ.

Οι περισσότεροι άνθρωποι, ιδίως αυτοί που δεν έχουν ασχοληθεί καθόλου με τον αθλητισμό,  δεν μπορούν να συνειδητοποιήσουν αυτή τη διαφορά.

 Η τρίτη μέθοδος, είναι η μέθοδος με το μέτρημα.

Είναι παρόμοια με τη μέθοδο της απλής βαθιάς χαλάρωσης. Εδώ όμως χρησιμοποιούμε και τους αριθμούς.. Ξεκινάμε οραματιζόμενοι  αριθμούς  από το 3 έως το 1 σε συνδυασμό με την αναπνοή μας. Κατόπιν προχωράμε στην απλή βαθιά χαλάρωση, συγχρόνως όμως βάζουμε  μπροστά από κάθε συγκέντρωση σε μια συγκεκριμένη περιοχή του σώματός μας έναν αριθμό, ξεκινώντας από το 10 και καταλήγοντας στο 1 Κατόπιν για να βγούμε από τη βαθιά χαλάρωση, πάλι χρησιμοποιούμε ένα αντίστροφο μέτρημα.

Ο τέταρτος  βασικός δρόμος με τον οποίο μπορούμε να μάθουμε να χαλαρώνουμε είναι η μέθοδος  με την αναπνοή

Οραματιζόμαστε τον αέρα με την εισπνοή μας να μπαίνει μέσα σε ορισμένες περιοχές του σώματός μας και με την εκπνοή να βγαίνει από άλλα σημεία του σώματός μας, παίρνοντας μαζί του τις εντάσεις.

Αυτή τη διαδικασία την κάνουμε για διάφορες περιοχές του σώματος μας.

Ολοκληρώνοντας βλέπουμε τον αέρα να μπαίνει από την κορυφή του κεφαλιού και να βγαίνει από τις παλάμες και τα πέλματα, παρασύροντας μαζί του κάθε ένταση.

Τέλος έχουμε την χαλάρωση εξισορρόπησης ανάμεσα στην αριστερή και τη δεξιά πλευρά του σώματός μας.

Είναι παρόμοια με την απλή βαθιά χαλάρωση μόνο που κάνουμε πρώτα χαλάρωση της δεξιάς πλευράς και κατόπιν της αριστερής και στο τέλος υπάρχει μία διαδικασία με την οποία καταλήγουμε να συγκεντρωθούμε  πάλι συγχρόνως σε ολόκληρο το σώμα μας.

Με λίγα και απλά λόγια περιγράψαμε τους 5 βασικούς δρόμους με τους οποίους μπορούμε να χαλαρώνουμε.

Πιστεύουμε ότι το να μάθετε να χαλαρώνετε είναι θέμα περισσότερο πρακτικό, γι’ αυτό και δεν περιγράψαμε με κάθε λεπτομέρεια αυτές τις 5 τεχνικές.

Το σημαντικότερο και ουσιαστικό να τις μάθετε να τις εφαρμόζετε κοντά σε έναν έμπειρο δάσκαλο.

πηγη....hathayogascience.gr